Plagiaat, diefstal of beeldcitaat?

Domrechts is een fotosite die afbeeldingen en tweets plaatst van ‘De Nederlandse Gevestigde Orde op het Internet’. Als citaten. Niet erg boeiend en zijn of haar criteria voor plaatsing zijn me niet geheel duidelijk. Wel is duidelijk dat sommige mensen niet blij zijn met hun portret in die ‘eregalerij’. Logisch, want niemand ziet zichzelf graag geassocieerd met de ultrarechtse types die er figureren. Aan de andere kant, de screenshots worden geplaatst zonder commentaar. Het is een bloemlezing van openbaar materiaal. En de vrijheid van meningsuiting is een groot goed, vinden we allemaal.

Allemaal? Neen. Er is één iemand die zich actief verzet tegen zijn afbeelding op Domrechts. Dat is onze grote vriend Robert Engel. Dezelfde Robert Engel die

Blaaskaak loopt leeg

Ik raakte in discussie met Jan Bennink, die mij probeerde aan te wrijven dat ik opriep tot geweld. Ik had namelijk in de reactiekolommen bij Frontaal Naakt een strijdlustig commentaar geschreven dat eindigde met: “We moeten telkens opnieuw laten zien wie de hufters zijn, en telkens opnieuw aantonen waarom zij dat zijn. Met argumenten, harde taal, passie en zo veel effectbejag als nodig is. De fluwelen handschoentjes mogen uit.”

Jan Bennink – overigens slechts zijdelings in het desbetreffende artikel benoemd – riep mij ter verantwoording. Want ‘de fluwelen handschoentjes mogen uit’ kon natuurlijk niet anders betekenen dan dat ik mensen opriep om (kickbokser!) Bennink persoonlijk op te zoeken en met hun schonkige blote knuisten voor zijn bek te slaan. Je kunt dus als hufterhunter geen pugilistische metafoor gebruiken. Die wordt verkeerd uitgelegd, verdraaid en tegen je gebruikt.

Ook Robert Engel bemoeide zich er natuurlijk mee. Frontaal Naakt lag onder vuur, dus dan is Engel van de partij. In

Hufter van de maand: Jan Dijkgraaf

De maand augustus is nog maar goed en wel begonnen of we hebben al een winnaar van onze verkiezing van ‘De hufter van de maand’. De man die het woord ‘hypocriet’ nieuwe diepte en inhoud geeft door Nico Dijkshoorn te verwijten met Thomas Berge (wie? juist!) een gemakkelijk slachtoffer uit te zoeken in dezelfde column waarin hij ‘plofpoot’ Bastiaan van Schaik (wie? juist!) te kakken zet om vervolgens Sylvie Meis,

De schadelijke aard van provocateur Robert Engel

Dat krijg je als je beargumenteerd kritiek levert op Robert Engel.

Als hufterhunter heb ik de gewoonte om mensen met fluwelen handschoentjes aan te pakken. Je wilt je immers niet verlagen tot het verachtelijke niveau van je tegenstanders. Dus we blijven netjes, houden het bij argumenten en het – soms op satirische wijze of in de vorm van een polemische column – beschrijven van de werkelijkheid. Overdrijven mag, schelden niet. Maar soms is dat wel erg moeilijk. Met name bij beroepszuiger Robert Engel word ik regelmatig overvallen door de sterke behoefte om ongenadig en diep onder de gordel uit mijn slof te schieten. Om hem uit te schelden voor alles wat mooi en lelijk is. Maar wees gerust. Ik doe het niet. Liever leg ik Robert Engel even op de snijplank voor een grondige analyse.