Mijn naam is Henk. Ik ben een gewone man. In alles gemiddeld en gematigd. Fatsoenlijk. Netjes opgevoed. Samen met mijn vrouw Ingrid en onze twee kinderen wonen we in een keurig huis in een fijne buurt. Om ons heen zien we wel wat allochtonen, sommige zijn ook moslim, aan de gehaakte kleedjes op hun hoofd te zien. Ze gaan zelfs naar de Moskee, maar als ik ze ontmoet, voor de school of in de supermarkt, dan lijken het allemaal aardige mensen. OK, ze zien er een beetje raar uit en hun Nederlands is niet zo goed. Maar dat is ook een erg moeilijke taal voor buitenlanders.
Als je mij vraagt of ik bang ben voor allochtonen, dan zeg ik nee. Niet voor alle allochtonen tenminste. Maar je leest soms wel dingen in het ochtendblad, dat je denkt: dat gaat niet goed. Vooral over Marokkaanse jongeren die hele buurten terroriseren en homo’s wegpesten. Niet bij ons hoor, maar in andere steden. ‘Licht getinte jongeren beroven bejaarde’ staat er dan in de krant. En in de commentaren op internet, zoals bij nujij en GeenStijl, wordt duidelijk dat het om Marokkaanse jongeren gaat. Tuig is dat. Als dat zo door gaat, krijgen we hier bij ons in de stad misschien ook zulke problemen.
En dan het moslimterrorisme. Het schijnt dat ze in de moskee oproepen tot haat tegen de westerling, tegen ongelovigen. Nou ben ik zelf gedoopt, maar Lees de rest van dit bericht